Հայաստանում լուսանկարչությունը զուրկ է պետական աջակցությունից

Առաջիկայում Երևանում նախատեսված է լուսանկարչական միջազգային շարժական ցուցահանդես` նվիրված «photopodium.com» լուսանկարչական կայքի 10-ամյա գործունեությանը: Ի թիվս ութ տասնյակ լուսանկարիչների` ներկայացվելու են նաև Հայաստանի և արտերկրի մեր հայրենակիցների աշխատանքները: Ցուցահանդեսը կբացվի «Թեքեյան» կենտրոնում` փետրվարի 22-ին, 15:00-ին: Մթնոլորտն այստեղ ջերմ է, սրահը միշտ էլ տրամադրում են սիրով, բայց տարածքը մեծածավալ ցուցադրության համար փոքր է:
photopodium.com լուսանկարչական կայքի հայաստանյան ներկայացուցիչ, լուսանկարիչ ԱՐՄԵՆ ԵՆԳՈՅԱՆԸ փաստում է, որ Հայաստանում լուսանկարչությունը զուրկ է պետական աջակցությունից, ինչը տարօրինակ է, որովհետև այսօր թե Եվրոպայում, թե ԱՄՆ-ում լուսանկարչությունը բավականին լուրջ արվեստ է համարվում: Լուսանկարներ կան, որ գնահատվում են 3, 4, 7 միլիոն դոլարով: Հայ լուսանկարիչները նույնպես ներկայանում են թե մեզ մոտ, թե միջազգային ասպարեզում, բայց անհատական մակարդակով: Պետական մոտեցում չկա խնդրին: Իսկ խնդրի լուծման հնարավոր տարբերակներից մեկը, ոլորտի ներկայացուցիչների պնդմամբ, հայ լուսանկարչության թանգարանի հիմնումն է: Երեք տարի առաջ լուսանկարիչ ՎԱՀԱՆ ՔՈՉԱՐԸ սույն հարցով դիմել է Երևանի քաղաքապետարանին: «Խոստացան, որ կլինի, մշակույթի նախարարությունը (Հասմիկ Պողոսյանի օրոք) նույնպես ինչ-որ բան խոստացել է, Արմեն Ամիրյանի ժամանակ եկել են այն համոզման, որ պետք է բացվի Արա Գյուլերի թանգարան,- ասաց լուսանկարիչը:- Շատ զարմանալի միտք: «Ազգի» փետրվարի 2-ի համարում Ալեքսանդր Թոփչյանը, արձագանքելով «Իրատեսի» «Ոչ թե տեղանքն է դեր խաղում, այլ անունը» (23.01.2018թ.) հոդվածին, որտեղ ասվում է, որ Արա Գյուլերի անվան լուսանկարչության թանգարանի տարածքի հարցը «բանակցությունների» օրակարգում է, զարմանք է հայտնում` ինչու՞ Արա Գյուլերի անունով թանգարան, այն դեպքում, երբ Երևանում գործել է Անդրանիկ Քոչարը (իմ հայրը) և լուսանկարչության համար արել այն, ինչը չի կարող անել Գյուլերը Թուրքիայում, առավել ևս, որ նա այնտեղ իր թանգարանն էլ ունի, աշխարհի բոլոր կոչումներն էլ: Հոդվածի վերնագիրն է «Ապերախտություն»:

Վահան Քոչարի համար, սակայն, կարևորը անվանումը չէ, այլ հայ լուսանկարչության թանգարանի գոյությունը, որ կունենա մշտական ցուցադրության բաժին, հավաքատեղի կլինի լուսանկարիչների համար, դահլիճի առկայությունը կլուծի նաև ցուցադրության խնդիրը:
Վահան Քոչարը թանգարանին է նվիրելու իր հոր հավաքածուն (150 ցուցանմուշ), որը ներկայումս ի պահ է տվել Երևանի պետական թանգարանին: «1922-ին, երբ երկրում համաճարակ էր ու սով, հիմնեցին Ազգային պատկերասրահը, անհատ մարդ եմ, թանգարան եմ նվիրում, տարածք չեն տալիս»,- վրդովվեց լուսանկարիչը:

Տպագրության է պատրաստ նաև Վահան Քոչարի «Հայ լուսանկարիչներ» գրքի չորսհատորյակը: Ժամանակին «Հայ լուսանկարիչներ» գիրքը, որտեղ ներկայացված էին 500 հայ լուսանկարչի աշխատանքներ, հրատարակվել է Անդրանիկ Մարգարյանի հովանավորությամբ: Վահան Քոչարը պատմում է, որ անմիջապես լուծում է տրվել խնդրին: Հաջորդ քայլը թանգարանն էր լինելու:
450-էջանոց գիրքն արդեն 1200 էջ է, 4 ու կես հազարից ավելի լուսանկարներ կան` սկսած 1858-ից (լուսանկարչությունը ծնունդ է առել 1839-ին): Տպագրության համար միջոցներ չկան:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ
Լուսանկարը` ՀԵՂԻՆԱԿԻ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ